Column – Een nieuwe hang-out

Het is mooi weer, het raam van mijn auto heb ik half open en het ruikt echt héérlijk buiten, volop lente. Ik draai ondertussen het terrein op van het stadslandgoed van Almere, de Kemphaan, en heb zin om me even op te laden daar. Een lekkere wandeling in het zonnetje, en daarna naar Almere Jungle. Een vriendin van me is daar laatste met haar kindjes geweest en die kinderen waren sú-per enthousiast. “Joh, moet je eens naartoe! Super gezellige spot, leuk voor de kids en je kan daar heerlijk buiten zitten, en je verwonderen over een heleboel dingen”. Ok, ik, nieuwsgierig als ik ben en iemand die erg graag nieuwe dingen uitprobeert, ben gewoon in mijn auto gestapt om eens een kijkje te nemen. Almere Jungle, een dierenpark in Almere op het landgoed, maar wel overdekt, ik ben benieuwd. Ik parkeer mijn auto op het parkeerterrein van Almere Jungle, tussen de kas en het grote houten gebouw en stap mijn auto uit om daar een reusachtige groene banner te zien wapperen. Ik ben er!

Eenmaal binnen zie ik een grote groene wand met allemaal verschillende gezichten, het smoelenbord! Wat werken hier veel mensen zeg! Vast een goedlopend bedrijf denk ik en loop door om eerst maar even wat fris te scoren en me op het terras te planten. Ik moet even wat vitamine D hebben en ik heb van mijn vriendin vernomen dat het terras van Almere Jungle de perfecte plek is om zo aan mijn dagelijkse portie te komen.

Ik zie een dikke wachtrij bij de bar. Dus ik ga eerst even binnen aan een tafeltje zitten wachten tot de rij wat is afgenomen. Ondertussen kijk ik even om me heen. Wow, wat is dit eigenlijk een leuk indoor-terras! Veel planten en groen, houten details en in de lamp die boven mij hangt zie ik een levensechte leguaan, geschilderd.. te gek! Gaaf gedaan zeg!

Op het menu dat voor me staat, zie ik de verleidelijke ijscoupes die ze hier blijkbaar maken en als ik het omdraai lees ik ineens dat dit een zorgcentrum is.. waaat? Niet joh.. een zorgcentrum? Dit is toch een dierenpark? Opeens zie ik iemand lopen met een naambordje met daarop: Begeleider Zorg… en als ik om me heen kijk zie ik overál mensen lopen en werken die naambordjes om hebben. Maar okee, deze mensen die hier werken hebben dus een beperking of zijn begeleiders? Ik vind het meteen nog leuker worden hier. Echt wel een hele bijzondere combi: mens en dier.

Ik sta op, ga in de rij staan en ik wacht rustig op mijn beurt. Ik heb geen haast en ga eens even flink genieten van dit supermooie concept, dierenpark / zorgcentrum. Echt.te.gek! Dat middagje genieten hier gaat me zeker lukken!

Ik ben aan de beurt, ik word niet aangekeken maar het meisje dat me helpt zegt me zacht en heel vriendelijk gedag. Ik neem een smoothie en ga even lekker zitten op het buitenterras. Ik kijk om me heen, voel het zonnetje op mijn gezicht en word hier nogal blij van. Ik geniet, ik kijk en verwonder. Mijn nieuwe hang-out is een feit.